Özel girişim nükleer füzyonda devrim yaratıyor. Plazma suyunun çok yüksek sıcaklıklarda muhafaza edilmesine yönelik iki kaydı sayesinde durum böyle olmuştur.
Özel girişim nükleer füzyonda devrim yaratıyor
Sonunda ‘nükleer füzyonun ateşlenmesinin’ gerçekleşeceği hammadde ve koşullar: tutuşması ve zincirleme reaksiyon şeklinde kendi kendini idame ettirmesi.
Çinliler, bir kez daha, büyük zorlukların üstesinden birlikte ve tek bir şekilde gelen olağanüstü yeteneklerini bize gösteriyor.
Ancak, tüm bunlarda sayılan sadece onlar değil. Tabii ki değil. Nükleer füzyon yarışı küresel bir yarıştır ve küresel bir yarış düzenlenmektedir.
Pek çok ülkede, amacı bizi nükleer füzyonun Kutsal Kase’sine götürecek olan yolda bilgi üretmek olan deney tesisleri var.
Almanya, Avustralya, Brezilya, Kanada, Çin, Kosta Rika, İspanya, Amerika Birleşik Devletleri, Fransa, Hindistan, İtalya, Japonya, Meksika (sonlandırılan proje), Pakistan, Portekiz, Birleşik Krallık, Çek Cumhuriyeti, Rusya, İsviçre ve Ukrayna. Ve muhtemelen birkaç başka ülke boru hattında kaldı.
Bunlara Avrupa Birliği’nin JET’i veya en iddialısı ITER gibi uluslararası bir konsorsiyumdaki projeleri de eklemek gerekiyor. İnsanoğlunun üstlendiği ve onlarca ulusun katıldığı en büyük projelerden biri.
Ancak bu makalede bizi ilgilendirecek olan bu değil, daha da tekil ve dikkat çekici bir gerçek:
Bugüne kadar, tüm birleşme projeleri devlete aitti. Ama bu durum böyle olmaktan çıktı.
Redmond’dan (ayrıca Microsoft’un küçük anavatanı olan) Kuzey Amerika şirketi Helion , birkaç gün önce birleşme yarışında dikkate alınması gereken bir komisyoncu olduklarını duyurdu.
İnovasyon rekabette gelişir
Özellikle, 22 Haziran’daki açıklamalarıyla, altıncı füzyon elektrik jeneratörü prototipi olan Trenta’nın, 100 milyon santigrat derece sıcaklıkta plazma elde etme kilometre taşı ile başarılı bir 16 aylık kesintisiz test dönemini tamamladığını kamuoyuna açıkladılar .
Ve özel sektörden bir koridorun girişi alkışlanacak bir şey. İnovasyon rekabette gelişir ve özel sektör orada çok katkıda bulunabilir.
Helion’un ticari pragmatizmi, füzyon alanında şimdiye kadar baskın olan teknoloji stratejisine zenginleştirici bir bükülme olabilecek yenilikçi bir yaklaşıma çevrildi.
Yeni teknolojik vizyonunun ne olduğunu ve neden ondan ayrılmaz bir şekilde tamamen iş inovasyonu için sağlıklı bir öneri olduğunu çözmeye devam edelim.
GELENEKSEL TEKNOLOJİK YAKLAŞIM
Bir önceki makalede tartıştığımız gibi, nükleer füzyon sürecinin yıldızların “normal” yaşamını açıklayan bir mekanizma olarak kuantum mekaniksel açıklaması, 1939 yılında fizikçi Hash Bethe tarafından yayınlandı.
Ve bu teorik bilgiyi teknolojik gerçekliğe taşıma girişimleri 1950’lerde başladı.
Bugün bile füzyon teknolojileri alanında neredeyse her yerde bulunan ‘tokamak’ adı verilen tasarım böyle ortaya çıktı:
İçinde süper sıcak plazmanın dairesel bir hareketle hareket ettiği, çörekleri kaplayan güçlü elektromıknatıslar tarafından uygulanan manyetik kuvvetler tarafından hapsedilen halka şeklindeki bir makine. (“Tokamak” terimi, böyle bir konfigürasyonu olduğu gibi tanımlayan bir Rus kısaltmasıdır).
Tüm bunların amacı, zaten bildiğimiz:
Kendi kendine yeten bir enerji füzyon reaktörü (‘yapay bir Güneş’) yaratın. O kadar çok enerji üretiyor ki, yalnızca bir füzyon olayları zinciri oluşturmak için gerekli olan yüksek enerjilerle beslenmekle kalmıyor, aynı zamanda yararlanabileceğimiz büyük bir enerji fazlası üretiyor.
Pekala, buradaki anahtar başlangıç varsayımıdır : sürekli çalışma gerekliliği (“ateşleme” veya kendi kendine devam eden zincirleme reaksiyon rejiminde).
Böyle bir gereklilik, aşırı ısınmış plazmayı (kesintisiz yerinde tutmak için) evcilleştirebilen ve aynı anda muazzam ısı stresine (milyonlarca santigrat derece) ve radyasyona (elektromanyetik radyasyon, ışık, yüksek enerji ve nötron fırtınası).
Büyük deneysel projelerden onlarca yıl sonra işte buradayız.
Doğru yoldayız. Her şey böyle bir “esnek terbiyecisi”, hazır ve iyi huylu (anti-stres) sinirlerde güçlü (manyetik) bir kırbaç yaratabileceğimizi gösteriyor :).
Ancak, muhtemelen, bu muazzam teknolojik başarı bizi hala birkaç yıl geciktirmek zorunda. Hatta belki birkaçı.
‘YA EĞER?’ ZAMANI GELDİ.
Büyük ticari girişimler, bir ‘eğer öyleyse?’nin tarihidir. Düşüncenin büyük maceraları gibi. ‘Ya eğer?’ onlar inovasyonun bel kemiğidir.
Ya… (dersek) sürekli çalışma şartını göz ardı edersek?
Nükleer füzyon
Veya başka bir deyişle:
Ateşleme rejimi, nükleer füzyon yoluyla fazla enerji yaratmak için gerekli midir (sonuçta, her şeyin nihai amacı budur)?
Ve aslında, öyle olmayabilir.
Ve bence, Helion şirketinin arkasındaki temel sezgi ve birleşme sorununu yeniden formüle etmelerine izin veren şey, onu kısa veya orta vadede muhtemelen uygulanabilir olanın yanı sıra karlı iş alanına getirmektir. .
HELİON’UN YAKLAŞIMI, BİRAZ FARKLI
Bu nedenle, Helion’un başlangıç noktası, kesintisiz bir rejimde çalışmak yerine (“esnek terbiyecimiz” gibi) çalışan bir füzyon enerjisi jeneratörü hayal etmek olmuştur. ).
Fazla enerji üretebileceğini varsayarsak, böyle bir mekanizma, füzyonun karşılaştığı birçok büyük teknolojik problemden kaçınacaktır. Yukarıda bahsedilenler: aşırı ısınmış plazmayı sürekli olarak kontrol eder ve muazzam ve ayrıca sürekli termal ve radyasyon streslerine dayanır.
Helionitler
Ve altı nesil prototipten sonra, “Helionitler” bize vizyonlarının umut verici sonuçlar verdiğini söylüyor.
Şimdi buna şöyle cevap verebiliriz: “Siz hilekarsınız beyler… Gerçekten bir ‘füzyon reaktörü’ yaratmamışsınız!”
Ve bu doğru. Bir ‘reaktör’ yaratmadılar, çünkü içinde sürekli bir reaksiyonun meydana geldiği bir kap yaratmadılar (ki bu başka bir ‘reaktör’ değildir).
Ama yine de büyük miktarda enerji üretme amacına ulaşıyorlarsa, bunun ne önemi var ki.
Sorunu tam olarak çözemedikleri için onları kaba olarak adlandırabiliriz. Ancak bunu yaparken, yaklaşımının pragmatizminde yer alan güzelliği takdir etme yeteneğimizi kaybedeceğiz.
Sürekli çalışma
Sonuçta, çözümü bütünüyle (sürekli çalışma) görmezden geldilerse, bunun nedeni başarı şanslarının düşük olmasıdır.
Yeni kurulan bir özel şirket, onlarca büyük devlet projesinin onlarca yıldır başaramadığı şeyi nasıl başarabilir!?
Bu nedenle, iş açısından akıllıca olan (ve aslında genel olarak mantıklı olan) tek şeyi yaptılar: Sezgileri doğruysa, uygulanabilir bir kısayol bulmak için geçerli metodolojik dogmayı kırın.
Belirsiz ama keşfedilmemiş bir yol, bir fark yaratmak için yoğun ve zor bir yoldan daha fazla olanak sunar. İkincinin zorluğu ve ilkinin keşfedilmemiş karakteri, Darwinci bir fırsat nişi olduğunu belirleyen faktörlerdir.
Güzel ıraksak pragmatizm. Tanrı’nın amaçladığı gibi iş inovasyonuna iyi bir örnek. düşünmüyor musun?
‘FÜZYON KALBİ’: KAPALI DÖNGÜ DARBELİ BİR FÜZYON JENERATÖRÜ
Nihayetinde, bu insanların önerdiği şey, sorunu yeniden formüle etmektir:
Bir füzyon jeneratörünü bir ‘reaktör’ (sürekli makine) olarak düşünmeyi bırakın ve onu daha çok bir ‘hızlandırıcı’ (süreksiz makine) olarak tasavvur edin.
Ve bununla, tekrarlanan bir döngü boyunca onu darbelerle üreten bir enerji üreteci tasarladılar.
Bunu ezoterizm olmadan açıklamak için, çok daha sıradan bir şeye benzerliğine başvurabiliriz: bir arabanın içten yanmalı motoru.
Böyle bir motor, silindirlerinde meydana gelen ve tekrar tekrar dört zamanlı bir çevrimde çalışan süreksiz (doğrusal) hareketten sürekli (dairesel) hareket üreterek çalışır.
Bu zamanlar, her birinde yakıtla yapılanlara göre adlandırılır: 1) emme, 2) sıkıştırma, 3) patlama ve 4) genleşme-egzoz.
Hatırlatmak için, yanmalı motorlarda bir hap:
1) ‘girişte’ yakıt silindire verilir;
2) ‘sıkıştırma’ sırasında yanma için hazırlanır;
3) ‘patlama’da adı geçen yanma gerçekleşir, yani yakıtta bulunan kimyasal enerjinin yanma ürünlerinin termal çalkalanmasına dönüştürülmesi; ve
4) ‘patlama-kaçış’ta, bu termal ajitasyonun mekanik enerjiye dönüştürülmesi, pistonun süreksiz lineer hareketi şeklinde gerçekleştirilir; bu, iletim sistemi sayesinde sırayla sürekli dairesel bir hareket haline gelir ve , daha sonra, döngünün yeniden başlayabilmesi için silindirin ilk durumuna geri dönmesi).
Sıfır CO2 salınımı
Helion tarafından önerilen makine benzer bir şekilde çalışıyor. Dikkat çekici, çok benzer!
Bununla birlikte, burada, yanmalı motor gibi, kimyasal enerjiyi (moleküllerin elektronlarının kuantum durumlarında depolanan) mekanik enerjiye dönüştüren bir makineden değil, nükleer enerjiyi dönüştüren bir makineden bahsettiğimizi unutmayalım. (atom çekirdeği parçacıklarının kuantum durumlarında depolanır) elektriğe dönüştürülür. Ve buna ek olarak, bunu sıfır CO2 salınımı ve diğer kirleticilerin minimum üretimi ile yapar.
Bununla birlikte, füzyon elektrik jeneratörü Trenta’nın, yine dört vuruştan oluşan tekrarlanan bir döngü boyunca çalıştığı ortaya çıktı.
Trenta
Dahası, yanmalı motorun zamanlarıyla işlevsel paralelliği o kadar harika ki eğlenceli.
Spesifik olarak, Trenta, orta kısmında genişleyen (bu nedenle, birbirine bağlı üç boşluktan oluşan) bir kum saati şeklinde bir kaptan oluşur.
Bu kapta, her birinde plazma ile ne yaptığımıza bağlı olarak süreleri: 1) oluşum, 2) hızlanma, 3) çarpışma-sıkıştırma-füzyon ve 4) genişleme olan bir döngü tekrarlanır.
Aşağıdaki çizim bu döngüyü özetlemekte ve açıklamaktadır.
Ve tüm bunlara, çok önemli teknolojik tuz ve biber yoluyla iki element bile eklediler. İkincisi, bu arada, açıkça yenilikçi.
Her şeyden önce, ‘eğitim’ aşamasında, Ters Alan Yapılandırması (FRC) adı verilen manyetik bir yapılandırma kullanırlar . Bu, büyük ölçüde, plazmanın (kendi manyetik alanı sayesinde) kendi kendini sınırlamasını ve bununla birlikte makinenin karmaşıklığını ve termal stresini azaltmayı sağlar.
Kendi adına, hafif atomların plazmasında bulunan enerjiyi (daha önce de söylediğimiz gibi nükleer enerji biçiminde) dönüştürdükleri ‘genişleme’ aşamasındadır. Ve bunun için olağan yönteme değil, şapkadan çıkardıklarına (ya da daha doğrusu içindekilere) başvururlar .
Geriye doğru çalışan bir elektrik motoru
Alışılmış olan şey, reaksiyonun ısındığı bir su devresine başvurmak ve bundan sonra, önce mekanik enerji (türbin hareketi) üretmek ve son olarak da bu mekanik enerjiden elektrik enerjisi üretmek için kullandığımızdır. bir bobin, geriye doğru çalışan bir elektrik motoru).
Aksine, Trenta’nın yaptığı, plazmanın füzyon yoluyla elde ettiği enerjiyi doğrudan dönüştürmektir . Ve bu sayede %95’lik (!) muhteşem enerji verimliliği elde ettiklerini söylüyorlar .
Bu, plazmanın yüklü parçacıkların bir sıvısı olduğu ve dolayısıyla ani genişleme hareketinin (füzyonda üretilen enerji tarafından desteklenmektedir) manyetik alanda doğrudan elektrik enerjisine dönüştürülebilen şiddetli bir değişiklik üretmesine dayanır. neredeyse iki asırlık Faraday İndüksiyon Yasası ile), suyun aracılığı olmadan.
UYANIK OLMA ZAMANI
Elbette, iş dünyasındaki inovasyon, bilgi yönetimindeki akademideki inovasyondan farklıdır. İkinci primde incelemelerin yayınlanması ve tekrarlanabilirliği, birincisinde ise bilgi işletme gelir tablosuna tabidir ve dolayısıyla korunur.
Sonuç olarak, temkinli olmamız ve Helion’un açıklamalarına körü körüne inanmamamız gerektiğini söylemeye gerek yok. Bununla birlikte, sonuçlarınızın doğru olması ve başarıya yol açması benim en büyük dileğimdir.
Tamamen işlevsel nükleer füzyon elektrik jeneratörünün patentini alan ilk kişi olmaları harika olurdu.
Sürekli reaksiyon
Montajı büyük olasılıkla bize ateşlemeli bir füzyon reaktörü (“tam çözüm”, sürekli reaksiyon) aracılığıyla elde edebileceğimizden daha az enerji gücü verecektir.
Ancak ‘esnek terbiyecisi’mizi nasıl inşa edeceğimizi araştırmaya devam ederken füzyonu bir güç kaynağı olarak kullanmaya başlamak harika bir ara durum olacaktır .
Ve bu, mevcut enerji karışımımızın (toplamın %80’i) acımasız fosil bağımlılığını kademeli olarak azaltmamıza ve kademeli olarak karbon ayak izi olmayan ve çevresel olarak daha sürdürülebilir enerjiyle değiştirmemize olanak sağlayacaktır.
Çünkü fosil yakıtlara bağımlı olmak sigara içmek gibidir, kronik ve kanserojen sigara içimi içinde insan medeniyetini sürdürmek, nükleer füzyonla kendimizi beslemek ise buhar yaparak enerji elde etmek gibidir.