Beynin sirkadiyen saatine güç veren genetik “motoru” keşfedildi. Beyindeki zamanlamayı kontrol etmekten sorumlu sirkadiyen saat, zamansal ritimlerin düzenlenmesini sürdürmek için diğer genlerin aktivitesini “düzenlemesine” izin veren Npas4 geninden önemli yardım alır.
Beynin sirkadiyen saatine güç veren genetik “motoru” keşfedildi
Bu, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Texas Üniversitesi’nin Güneybatı Tıp Merkezi’nden bir grup bilim insanının yeni bir çalışma çerçevesinde ulaştığı sonuçtur.
Npas4 geni, sirkadiyen ritimlerin uygun şekilde gelişmesine izin vererek, beyin için mükemmel bir zaman tutucu gibi görünüyor. Sirkadiyen saatin moleküler mekanizmalarının bilinmesi, jet gecikmesi, vardiyalı çalışma ve uyku bozuklukları gibi zorlukların üstesinden gelmek için yeni tedavilere yol açabilir.
GÜNLÜK AKTİVİTE SAATLERİ VE DÖNGÜLERİ
Sirkadiyen ritimler, insanlarda ve tüm hayvanlarda, bitkilerde ve canlı organizmalarda görülen biyolojik değişkenlerin düzenli zaman aralıklarında salınımlarıdır. Sonuç olarak, tüm yaşam formları, çevresel değişikliklerle ilişkili bir tür fizyolojik ritmik çeşitlilik gösterir.
Ayrıca insan vücudunun hemen hemen tüm doku ve organlarında sirkadiyen ritimlerin döngüsünü düzenleyen biyolojik saatler veya doğal zaman cihazları vardır. Belirli ritimlere göre fizyolojik varyasyonları gerçekleştirmek için hücrelerle etkileşime giren spesifik molekülleri (proteinleri) entegre ederler.
Buna karşılık, sirkadiyen ritimler, beynin doğrudan ışıktan etkilenen bir alanı tarafından kontrol edilir: beynin iç saati veya üst kiyazmatik çekirdeği (SCN). Gözlerden giren ışık, geçici kontrol alanına sinir uyarıları göndermek için retinadaki hücreleri uyarır.
Bu uyarılar, beyne uykuyu teşvik eden hormon olan melatonin üretimini durdurması için sinyal verir. Suprakiazmatik çekirdeğin görevi, genellikle 24 saat içinde gerçekleşen bir aktivite modelini takip eder. Bununla birlikte, uzmanlar bu süreci açıkça tanımlayabilmelerine rağmen, fenomenin temelinde hareket eden moleküler mekanizmalar hala bilinmemektedir.
Beyindeki zamanlamayı kontrol etmekten sorumlu sirkadiyen saat, zamansal ritimlerin düzenlenmesini sürdürmek için diğer genlerin aktivitesini “düzenlemesine” izin veren Npas4 geninden önemli yardım alır. Bu, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Texas Üniversitesi’nin Güneybatı Tıp Merkezi’nden bir grup bilim insanının yeni bir çalışma çerçevesinde ulaştığı sonuçtur.
Npas4 geni, sirkadiyen ritimlerin uygun şekilde gelişmesine izin vererek, beyin için mükemmel bir zaman tutucu gibi görünüyor. Sirkadiyen saatin moleküler mekanizmalarının bilinmesi, jet gecikmesi, vardiyalı çalışma ve uyku bozuklukları gibi zorlukların üstesinden gelmek için yeni tedavilere yol açabilir.
GÜNLÜK AKTİVİTE SAATLERİ VE DÖNGÜLERİ
Sirkadiyen ritimler, insanlarda ve tüm hayvanlarda, bitkilerde ve canlı organizmalarda görülen biyolojik değişkenlerin düzenli zaman aralıklarında salınımlarıdır. Sonuç olarak, tüm yaşam formları, çevresel değişikliklerle ilişkili bir tür fizyolojik ritmik çeşitlilik gösterir.
Ayrıca insan vücudunun hemen hemen tüm doku ve organlarında sirkadiyen ritimlerin döngüsünü düzenleyen biyolojik saatler veya doğal zaman cihazları vardır. Belirli ritimlere göre fizyolojik varyasyonları gerçekleştirmek için hücrelerle etkileşime giren spesifik molekülleri (proteinleri) entegre ederler.
Buna karşılık, sirkadiyen ritimler, beynin doğrudan ışıktan etkilenen bir alanı tarafından kontrol edilir: beynin iç saati veya üst kiyazmatik çekirdeği (SCN). Gözlerden giren ışık, geçici kontrol alanına sinir uyarıları göndermek için retinadaki hücreleri uyarır.
Bu uyarılar, beyne uykuyu teşvik eden hormon olan melatonin üretimini durdurması için sinyal verir. Suprakiazmatik çekirdeğin görevi, genellikle 24 saat içinde gerçekleşen bir aktivite modelini takip eder. Bununla birlikte, uzmanlar bu süreci açıkça tanımlayabilmelerine rağmen, fenomenin temelinde hareket eden moleküler mekanizmalar hala bilinmemektedir.
41 Saat Kocaeli Haber