Bir sonbahar daha eksilip gitti ömürden… Adına hazan mevsimi denilen; canını bir varlığa feda ederek başkası için kendinden geçmenin, diğer gamlığın, tüm yüklerinden arınarak hafifliğin dinginliğin, alacak hiçbir şeyi kalmayınca kuşların dahi terk ettiği sessizliğin, cafcaflı renklerin reklamları geçtiğinde gerçek güzelliklerin sadelik uyum ve sakinlik olduğunun, anılarla demlenmiş sıcacık çayların gerçek dostlarla içilebildiğinin, yazılmış şiirleri okumanın yerine artık hayatının şiirini yazma vakti geldiğinin, gündelik keşmekeşlerden sığ kalabalıklardan biran olsun sıyrılarak kendi iç sesine kulak vermenin, sessize alıp hayatı sadece izlemenin dinlemenin mevsimi…
Yurdal Epsileli’den “Hazan Mevsimi” Adlı Köşe Yazısı
Hazan mevsimi…
Hazan aynı zamanda olgunluk bilgeliktir sakinliktir, yapmış yaşamış koşmuş oynamış renklenmiş meyvelenmiş ve artık bir başına tüm bilgeliğiyle gelecek baharlara çiçek açmayı beklemektir sabırla… Beklerken de beslenmek direnmek dinlenmek ve dinlemektir her şeyin inadına…
Sahi en son ne zaman başımızı kaldırıp ta doğanın sesine kulak kabarttık en son ne zaman ağaçtan çiçekten tohumdan kuştan börtü böcekten dinledik ki hayatı…
Bu inanılmaz döngüyü en son ne zaman fark ettik ağaçlarda doğada ormanlarda kuşlarda
İnsanı dinledik insanı konuştuk insanı gördük izledik insanda yaşadık ve yozlaştık ve kirlendik ve yıprandık insanla…
Keşke doğaya çevirseydik yönümüzü; görebilsek dinleyebilsek gözlemleyebilsek öğreneceğimiz ne çok şey bulurduk kim bilir!
Bir zamanlar başlar üstünde gezinirken besler büyütürken biranda ayaklar altında ezilebileceğini en son ne zamandı fark ettiğimizde..
Her güz mevsiminde daha bi farkına varırız ömürden eksilen sayfaların, bizde demleniriz anılarımızla yavaş yavaş büyürüz olgunlaşırız veririz alırız yaşarız yaşadıkça derinleşir yaşadıkça netleşir yaşadıkça hafifleriz yüklerimizden önemli olan geçtiğimiz yollarda enkaz bırakmamak önemli olan bize can verenleri unutmamak önemli olan yolları bir gün geri döneceğimizin bilincinde olabilmek önemli olan yapraklar gibi yere düştüğünde de toprağa fayda sağlamak tohum olmak filizlenerek tekrar büyümek…
Doğada öğrenilecek çok şey var kısacası dostlar ömrümüzün sonbaharı ilkbaharlar tadında güzel geçsin… Muhabbetle…